Ksiądz Daniel Wachowiak podzielił się przemyśleniami, że życie zakonników jest równie narażone na stres, jak życie osób sporadycznie uczęszczających do kościoła. Problemy są podobne, w tym depresja. Zastanawia się jednak, czy zakonnicy doświadczają takiego samego poziomu stresu i problemów, jak inni.
Po przemyśleniach, wspomniany ksiądz doszedł do wniosku, że duchowni mają podobne problemy. Jednak widzę jedną zasadniczą różnicę: zwykli ludzie borykają się z codziennymi trudnościami, takimi jak zarabianie pieniędzy na chleb i unikanie głodu. Księża nie do końca rozumieją troskę o to, że ktoś może nie mieć co jeść.
Czasami ludzie, aby zapewnić byt swojej rodzinie, muszą zmagać się z grzechem lub niemoralnymi działaniami. Na przykład, można uzyskać pracę dzięki znajomościom, co wobec innych jest nieuczciwe. Księża nie mają takich dylematów, mają zapewnione wyżywienie i życie na wysokim poziomie. Ich jedynym zmartwieniem jest dbanie o dobre samopoczucie parafian oraz utrzymanie wzorowego zachowania.
Uważam, że życie zwykłych ludzi i księży katolickich znacznie się różni, a kluczową różnicą są pieniądze. Księża często dysponują ich nadmiarem, podczas gdy zwykli ludzie zazwyczaj doświadczają ich braku, co utrudnia wczucie się w sytuację drugiego człowieka. To może prowadzić do rozczarowania księdza, ponieważ nasze życie i sposób myślenia są zupełnie inne.
Nie życzę wesołych świąt 😉 – real blog (real-blog.eu)
Ksiądz Daniel Wachowiak podzielił się przemyśleniami.
Inspirowane o2.pl:
„Ksiądz Daniel Wachowiak w jednym ze swoich ostatnich wpisów opublikował nagranie, w którym tłumaczył. Że polscy duchowni zmagają się z takimi samymi problemami jak ich wierni.
Ks. Wachowiak zauważa, że klerycy także zmagają się z depresją czy wypaleniem zawodowym. Sam wspominał o tym, że przyszedł w miejsce duchownego, który popełnił samobójstwo i otrzymał po nim mieszkanie. Jak podkreślił, wierni mają wobec duchownych duże wymagania. Chcą lepszej jakości kazań, choć audytorium nie zawsze ułatwia głoszenia Słowa Bożego. Uważa, że księża nie zawsze dają sobie radę z tym, iż nie mówią o swoich słabościach. Nie dostrzegają też owoców swojej pracy, a chcieliby widzieć jej efekty natychmiast.”